peki sonra?

Ruhumun üstüne koyu bir perde çekilmiş.
Güneşi umut ederken,
en ufak bir ışık süzmesi bile yok!
İçimdeki notların karalanmış olması bundandır.
Gözlerim içime kapalı.
Herkesin üstüne bir çizik,
kendimi de atlamadan hatta.
Peki sonra?

Her zaman mutlu olunur mu?
Palyaço olsam keşke,
boyalı bir yüz ve kırmızı burun.
Mutlu gösterir mi,
inandırır mı beni bana?
Hadi inandım,
peki sonra?

Serin bir rüzgar,
yerlere dökülmüş yapraklar.
Ne kadar şanslı bir kelime "gazel",
iki anlamı da saygıya değer.
Kendimi uydurmam zor ama,
kelimelerle yapabildim kafiyeyi.
Peki sonra?

Nereye kadar daha kandırabilirim kendimi?
Ah, nasıl da dürüstüm.(!)
Kendimi kandırmamı, kendime itiraf ediyorum.
Çok karıştım, düğümlendim, kayboldum, koptum, koparıldım, atıldım...
Peki sonra?...

                                                                                                       ayşe.        
                                                                                                                       6/11/2013