Güzel günler çabuk geçer. Sevilir önce insan, sonra sevinir. Sevindirilir biri de. Ne güzel şeyler mutluluk kovalamacaları. Kimin, kimin peşinden, nasıl ve ne zaman koştuğu önemli değil hiçbir zaman. Kovalamaca sadece mutluluğun peşi sıra. Düşündükçe bile kulağıma gülüşme sesleri geliyor. Uzaklarda hatta Kaf Dağı'nın ardında falan değil bu güzel sesler. Hepimizin içinde aslında. Dış dünya koşuşturmacasına kısa bir ara verip, içteki seslere kulak verebilmek yeterli. Yaşanan tüm bunalımlı günlere inat, ses yükseldikçe yükseliyor içeride. İzin veriyorum kendi iç sesime artık.
Özgürsün!
Bu ülkede ne kadar özgürsün bilmem ama benden izinlisin iç gülüş. Beni mutlu ettiğin gibi çevreme de gösterebilirsin gücünü ve büyüklüğünü.
ayşe.
18/3/2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder